7 tools bij verlatingsangst

Je hond heeft verlatingsangst. Je voelt je zo beperkt in je vrijheid dus je wilt hier nu écht mee aan de slag. Súper dapper dat je het aan gaat pakken, dat gaat jouzelf én je hond echt rust geven. Dat gun ik jullie zo! In deze blog neem ik je mee in de praktische uitvoering hiervan, want je hoeft het niet alleen te doen.

Moet ik wel of geen camera gebruiken?

Het gebruik van een camera kan handig EN super onhandig zijn. Ik ga het je uitleggen.

Enerzijds is het een superhandige tool om het gedrag van je hond te observeren, daarmee zie je precies wat er gebeurt als je er niet bent. Je leert zo je hond beter begrijpen en kan specifiekere hulp vragen aan een professional.

Hiermee signaleer je ook de honden die verlatingsverdriet hebben, maar niet slopen, binnen plassen, blaffen, joekeren, krabben, zichzelf verwonden en piepen.

Anderzijds kan een camera een belemmering zijn, als je er de hele tijd op gaat kijken. Want echt, geloof me, mensen die een hond hebben met verlatingsangst ervaren een ontzettend benauwd gevoel, het gevoel van opgesloten zitten. Het vrijheidsgevoel wordt ingeperkt.

Dus, als je dan zover bent in je training dat je lekker een hapje uiteten kan, LOS van je hond, dan is het te jammer dat je met je aandacht en energie toch bij je hond zit door continu op je camera te kijken.

Mijn advies hierin is altijd om een oppas of je trainer naar de camera te laten kijken, zodat jij echt even lekker vrij uiteten kan. En er toch gewaakt wordt over je hond, door iemand die ook tijd heeft en kan ingrijpen mocht dat nodig zijn. Misschien herken je deze valkuil: je kijkt continu naar de camera, het is soms bijna een obsessie, wat bij jou extra spanning veroorzaakt.

Vind voor jezelf hierin een fijne balans, voor je eigen gemoedsrust ???? . Wat je altijd kunt doen is het opnemen en het later terugkijken.

HELP: Wat doe je in noodsituaties:

Stel je MOET ineens naar het ziekenhuis, het is 30 graden buiten (je hond kan niet in de auto blijven), dus je hond moet onverwachts alleen thuisblijven. Wat doe je dan?

In dit geval is het belangrijk om je hond in een andere setting achter te laten dan de gebruikelijke trainingsomgeving. Wanneer je hond normaal gesproken in de “trainingsset” laat, in de woonkamer is met de gordijnen open met muziek, laat je je hond nu achter in de slaapkamer met de gordijnen dicht en zonder muziek. Totaal andere setting. Hierdoor voorkom je dat de negatieve ervaringen worden gekoppeld aan jullie trainingsroutine.

Nog beter is het om een oppas achter de hand te hebben, of bijvoorbeeld je buren in te kunnen schakelen in geval van nood. Soms is dit gewoon niet haalbaar en dan is het fijn, ofja SUPER belangrijk, om je training niet te verpesten.

Wat kun je doen om verlatingsangst te voorkomen?

Het is niet altijd te voorkomen. Op dit moment is bekend dat teven die een stressvolle dracht hebben gehad soms gestresstere pups geven. Denk ook aan hechtingsproblematiek. Deze pups, hebben dus ZONDER JOUW INVLOED meer kans om verlatingsangst te ontwikkelen, dan pups met een ontspannen teef als moeder.

‘Onze hond is niet altijd maakbaar. Ze hebben een eigen weg in dit leven, een eigen DNA pakketje met genen en karakter, persoonlijkheid die tot zekere hoogte te vormen is. En dat laatste stukje maakt jouw hond jouw hond. Ik streef naar authenticiteit bij honden en mee kunnen draaien in de maatschappij’

Het is belangrijk om je hond op jonge leeftijd te leren dat alleen zijn niet eng is. Dat doe je door gewoon het af en toe te doen! Begin de training binnen in huis, door af en toe naar een andere ruimte of verdieping te gaan en te zien hoe je hond dit doet. Bouw dit langzaam uit en op. Beter vertragen aan de voorkant voor zo’n groot mogelijk resultaat aan de achterkant.