De grootste gruwel bij mensen met honden is het overmatig blaffen en vooral het niet stil kunnen krijgen van je hond wanneer er visite is. En ik begrijp dat, hoe gek ook. Ik heb zelf ook echt een immense hekel aan honden die hysterisch blaffen en niet meer bereikbaar zijn. Laten we hierin zeker de hond niet onderschatten. 

Wanneer je hond niet meer bereikbaar is, gaat het niet goed met je hond. 

Deze blog is voor iedereen die zich ergert aan het overmatige blafgedrag van zijn hond bij bezoek, maar ook voor jouw hond, want die heeft dringend hulp nodig.

De drie redenen dat je hond blaft:

1. Stress of emotionele uiting 

Je hond kan gaan blaffen als hij zich niet goed voelt. Bijvoorbeeld als hij een overload aan stress ervaart, kan jouw hond dit uiten door te blaffen. Het blaffen helpt hem dan zijn stress te reguleren. Blaffen is dus een stresssignaal.

Ja, maar mijn hond vindt visite heel erg leuk.

Allereerst: dat kan, maar het hoeft niet zo te zijn. Je hebt positieve en negatieve stress. Dus of je hond nu blaft vanuit overenthousiasme of vanuit stress, het maakt qua aanpak niet zoveel uit. Je hond ervaart een emotie en heeft daarbij jouw begeleiding nodig.

2. Communicatiemiddel

Blaffen is ook simpelweg een communicatiemiddel. Je kunt je hond leren zachter te communiceren. Dan moet je op de kleinere signalen van je hond gaan letten en daarop reageren. Sommige honden blaffen om aandacht en dat is zeer effectief, want reken maar dat de eerste keer dat je hond blafte je hebt gekeken of zelfs hebt gelachen. Deze reactie maakt het voor je hond de moeite waard om al die andere signalen te negeren en direct over te gaan op blaffen. Het kan ook zo zijn dat je hond hard blaft naar de bel, omdat hij erg schrikt van het geluid. We weten ondertussen dat schrikken van geluiden en lichamelijk ongemak verband houden. Je hond kan ook blaffen om te melden dat er bezoek is, of om te communiceren dat hij zich onzeker voelt over iemand aan de deur.

3. Gewoontevorming 

Voor veel honden is het ondertussen een gewoonte geworden door vaak uitblijvende of verkeerde sturing van de verzorger. De bel gaat, dus de hond blaft. Als er visite binnenkomt, blaft de hond. Voor je hond wordt dit op den duur een logisch ‘als… dan’- spel. Als de bel gaat, dan blaf ik. Als er bezoek komt, dan blaf ik. Je hond heeft zelf een manier gevonden om met een spannende situatie om te gaan (ja, ja, ik weet dat jij dit liever niet wilt, daar kom ik zo op). Voor je hond is het enerzijds een associatie geworden van “zo ga ik met de prikkel om” en anderzijds gewoontevorming “want dit doe ik altijd en dan kan ik er prima mee omgaan”.

 

DO’s en DONT’s bij blafgedrag bij bezoek 

Wat je zeker niet moet doen:

❌ mee gaan schreeuwen, mopperen of corrigeren van je hond

❌ je hond met je lichaam bij het bezoek wegduwen (zo zet je nog meer druk op de hond)

❌ je bezoek de hond laten corrigeren of voertjes laten geven

Wat kan je wel doen: 

✅ zorgen dat ‘de bel’ een duidelijk startsein is voor bezoek

✅ een bezoek begroeten- ritueel maken, voor voorspelbaarheid

✅ je hond controle teruggeven en laten beslissen of hij wel of niet iets met bezoek wil (dit houdt in dat je je bezoek opvoedt)

✅ evt je hond in een andere ruimte laten tijdens het piek moment van het bezoek (zie online cursus Bezoek Begroeten om te weten wat dit exact is) en haal hem er in rust weer bij

✅ je hond aanlijnen als hij contact mag maken

✅ focus je met je aandacht en beloning op het weg bewegen van bezoek

✅ zorg dat jij bereikbaar blijft voor je hond en laat je bezoek niet tussen jou en je hond zitten

✅ blijf met je aandacht gedurende het bezoekmoment ook bij je hond

En nog veeeeeel meer!

Vind je dit interessant? Ik kan nog wel 20874 dingen opnoemen die je kan doen. Echter, die heb ik allemaal keurig gebundeld in mijn online cursus Bezoek Begroeten.

Kom er gezellig bij. Heb je vragen hierover? Stel ze gerust hieronder.

Fijne dag!

Lieve groetjes Amber