Je hebt een uitvallende hond en je vraagt je af: hoe kan ik ooit weer ontspannen met haar wandelen? Veel hondeneigenaren hebben deze vraag. Met als grote wens om weer ontspannen samen met hun hond buiten te kunnen wandelen. Wandelen met je hond zonder dat je altijd moet scannen, zonder dat je ver vooruit moet kijken of er toevallig een andere hond aankomt.
Herkenbaar? Jouw hond:
- is altijd alert
- spiekt achter elk hoekje
- is altijd gespienst of er een andere hond verschijnt
Als dat zo is…
Dan ben jij de uitverkorene die met een hond loopt die hard trekt aan de lijn en uit zijn plaat gaat (hard blaffen) bij het zien van een andere hond. Jij bevriest in the heat of the moment en je hebt geen idee wat je moet doen. Misschien trek je aan de lijn, corrigeer je haar, mopper je tegen haar en schaam je je tegenover de andere eigenaar. Al met al, een rot situatie.
Oh, wat wil je graag ontspannen wandelen, net zoals je het had bedacht voordat je je hond in huis nam. Weet dat het kan! Ondertussen heb ik talloze uitvallende honden geholpen en zijn er zovele eienaren weer aan het genieten van de wandelingen. Wil jij dit ook? Kijk eens hier.
Herstellen naar standje ‘neutraal’.
Allereerst is het slim om heel veel te vermijden. En nee, daarmee creëer je geen bange hond. Ik leg het je uit.
Vanuit de biologie zijn er twee stresshormonen: adrenaline en cortisol . Als je hond iets spannends meemaakt, komen deze stresshormonen vrij. De adrenaline is meestal snel weer weg. Dit hormoon geeft een hoge piek en zakt daarna weer snel. Vanaf dat moment neemt cortisol het over. Dat blijft veel langer in het lichaam aanwezig. Cortisol helpt het lichaam voor te bereiden op een natuurlijke stressreactie: vechten of vluchten.
Meer dan 8 uur herstel-tijd
Wist je dat cortisol méér dan 8 uur nodig heeft om weer te herstellen naar standje ‘neutraal’?
Dat is lang hè?! Met “standje neutraal” wordt bedoeld het stressniveau of ontspannigsniveau waar de hond zat, voordat de prikkel/de stress ontstond.
Stel dat je hond binnen die 8 uur weer een andere spannende of opwindende situatie heeft meegemaakt (denk aan bijvoorbeeld een ontmoeting met een andere hond), dan kun je je voorstellen dat er lang stress in het lijf blijft. Het stressprobleem houdt zich in stand, want de hoeveelheid cortisol blijft hoog. Kan je je voorstellen met de hoeveelheid honden op een relatief klein stukje aarde (Nederland) dat er veel honden zijn met hoge stressniveaus.
Nu de voelbare vergelijking naar jezelf. Wanneer je gestresst bent van het werk, heb je een korter lontje naar je hond. Je moppert sneller tegen haar en kunt gewoon wat minder van haar hebben. Je voelt dat je eerst tot rust moet komen, eerst even je eigen stressemmer moet legen, voordat je weer je leuke zelf kan zijn. Herkenbaar?
Zo werkt dat ook bij onze honden. Wanneer je hond lastig kan terugschakelen naar standje neutraal (weg van adrenaline en cortisol), omdat er steeds nieuwe spannende situaties gebeuren, blijft er dus steeds cortisol in haar lijf actief. Je hond zal meer blaffen, minder goed UIT kunnen, sneller mopperen en reactief reageren. Ze kan dan ook moeilijk nieuwe dingen leren of keuzes maken. Het reptielenbrein REAGEERT. Punt. Terwijl, jij wilt je hond sturing geven op basis van de keuzes die ze maakt. En daarvoor moet eerst het emmertje leeg zijn.
Hoe kan je de emmer van je hond legen?
Wandel prikkelarm in daluurtjes en vermijd zoveel mogelijk spannende situaties. Op deze manier kan je hond op zijn tempo herstellen van de adrenaline en cortisolpiek. Deze stresspiek kan trouwens ook door leuke spanning en/of stress zijn: zie opwinding in de breedste zin van het woord.
Wat doe je dan wel in die 8 uur hersteltijd?
Je vraagt je misschien af, moet je hond dan 8 uur slapen? Nee hoor! Slapen en snuffelen zijn de tegenhangers van stresshormonen. Het is belangrijk dat jullie niet alleen maar spannende situaties uit de weg gaan, stapsgewijs met een goed plan aangaan en zorgen voor meer dan voldoende hersteltijd. Die laatste wordt vaak zo onderschat bij reactieve honden. Wat ook kan helpen om van AAN naar UIT stand te gaan is: knuffelen, likken of kauwen. Voorzichtigheid geboden. Je mag even samen met je hond door de onrust heen wachten. Ik zie maar al te vaak dat er een konijnenoor, snuffelmat, voertjes uitstrooien, kong wordt gegeven, terwijl de hond mag leren te dealen met deze onrust. Want juist daar leert ze van om haar eigen stress te reguleren. En mijninziens is dit grootste skill die je je hond kan leren.
Hoe kun je überhaupt voor minder stress zorgen bij je hond?
Let op de microsignalen. De allerkleinste signalen. Zie wanneer je hond ‘nee’ zegt en signaal wanneer ze spanning in haar lijf opbouwt. Een gespannen lijf heeft weinig welving, het ziet er stokkerig uit, het voelt gespannen, je ziet strakheid in de romp en kop. Bewegingen gaan snel en schichtig.
Op het moment dat je hond de kleinste signalen laat zien, is ze vaak nog bereikbaar voor jou aanwijzingen. Jij kunt haar dan nog begeleiden, bijvoorbeeld door wat meer afstand te nemen van de prikkel, door van een afstandje naar de prikkel te kijken, door haar te belonen als ze wegkijkt of zelfs wegloopt. Je kan haar nog bijsturen en goede keuzes die ze maakt bekrachtigen.
‘Wanneer je gezien wordt in je angst, is het enge al de helft minder eng’.
Je hond leert op deze manier: ‘Mijn baasje ziet mij, zorgt voor mij en begeleid mij in moeilijke situaties. Daar mag ik op vertrouwen. Ik hoef zelf niet zo hard te werken of andere honden weg te blaffen. Ik word gezien in mijn angst’. En geloof mij, wanneer je gezien wordt in je angst, is het enge al de helft minder eng. Dit werkt pas bandversterkend!
Samen kun je deze lastige situaties oefenen. Ga het aan vanuit ontspanning en niet als jullie vlak daarvoor al iets spannends hebben meegemaakt. Soms ontwijk je (bij een volle emmer) en soms ga je het aan (bij een lege leerbare emmer). Zie de signalen van je lieve hond en leer haar gezonde keuzes te maken, in plaats van dat ze reactief op de wereld reageert. Ik leer je er alles over in mijn online cursus Passeren en begroeten andere honden.
Hoe zorg jij voor hersteltijd van je hond? Ik ben benieuwd wat je doet, en of je na het lezen van deze blog helder hebt wat je kan veranderen?
Lieve groetjes Amber