“Van touwtje hoog in de nek tot gebakken biefstuk, ik heb echt alles al geprobeerd met mijn hond.” Wanneer je radeloos bent over en met je hond, kan het zijn dat je van alles gaat proberen:

• Touwtje hoog in de nek, net achter de oren
• Ik heb de halti geprobeerd
• TSSS roepen als hij stout doet
• Hard NEE en FOEI roepen
• De slipketting aantrekken als hij blaft
• Zakken vol met voertjes
• Biefstukken in een heuptasje
• Lange lijn

Tja, wat eigenlijk niet? Écht ik heb al van alles geprobeerd…. Niks werkt. Én nu weet ik het niet meer.

Ik heb alles geprobeerd met mijn hond maar het helpt niet

Soms (ofja meer dan eens) tref ik een hond en eigenaar die echt met de handen in het haar zitten. Het oprecht niet meer weten. Ze hebben ALLES al geprobeerd om de hond bepaald gedrag af te leren of aan te leren.

Er zit een hond van 9 maanden oud voor me. Tong schuin uit de bek, grote adrenaline ogen en bovenal een luidkeels geblaf richting mij. Ik voel dan altijd een enorme compassie voor zowel de hond als de eigenaar. Want weet je? Dit wilde ze beide niet zo. Ze hebben niet voor elkaar gekozen om nu vol frustratie en irritatie met elkaar om te gaan. Ergens is de communicatie mis gegaan. Behoorlijk mis gegaan.
Nu is er geen communicatie, verbinding of vertrouwen meer tussen hond en eigenaar.

Vanuit de eigenaar komt er vaak falen, schaamte, onzekerheid en angst bij.

• ‘ik heb mijn hond niet goed opgevoed’
• ‘wat zal mijn (schoon)familie er wel niet van denken’
• ‘dadelijk bijt hij iemand of iets, ik moet er niet aan denken’
• ‘doe ik dit wel goed?’
• ‘ik ben bang mijn hond kwijt te raken, door dit idiote gedrag’
• ‘ik heb hem vast niet goed gesocialiseerd’
• ‘ik heb alles fout gedaan met mijn hond’
• ‘de buurt zal wel denken, als hij zo blaft’
• ‘iedereen kan een hond opvoeden, behalve ik’

De hond ervaart stress en weet het vaak ook niet meer. Er is zoveel ruis op de lijn, dat de oorspronkelijk oorzaak of uitdaging is onder gesneeuwd. Er is zoveel “bij” gekomen.

De hond is 9 maanden

De eerste alarmbel die op zo’n moment bij mij afgaat is: de hond is “pas” 9 maanden. Dit betekent concreet dat de hond 7 maanden bij deze eigenaar is. Als je dan ‘alles’ al geprobeerd hebt. Dan heb je niks écht gedaan. Je hebt inderdaad van alles ‘geprobeerd’, maar niks echt een kans gegeven. Plus omdat je zoveel verschillende tactieken, methoden, hulpmiddelen hebt gebruikt, weet je hond helemaal niet meer wat deze kan verwachten of doen. Honden doen zo veel op structuur en voorspelbaarheid. Door alles te proberen is er telkens iets “nieuws”. En iets nieuws, is een verandering, dat gaat altijd gepaard met stress.

Goedbedoeld onhandig geprobeerd

Vooropgesteld wil ik gezegd hebben dat “alles proberen” ALTIJD voortkomt uit goodwill van de hondeneigenaar. Ze zijn vaak fortuinen kwijt aan hulpmiddelen, hulp, hondenschool en nog veel meer. Mensen hebben van alles geprobeerd omdat ze met de handen in het haar zaten. En het allerbeste wilde voor hun trouwe viervoeter. Dus de intentie is super goed bedoeld, de uitwerking echter wat onhandig. Als je iets nieuws introduceert bij je hond, hou dit zeker een maand (of 2) vol. Je moet wel een soort van stijgende lijn zien. Al is het maar minimale stijging. Anders werkt het gewoon niet. Dan moet je verder gaan kijken, maar nog beter, er professionele hulp bij halen. Soms is nog erger voorkomen, zo veel fijner. En de professional doet niks anders dan mensen met honden helpen. Soms met minimale verandering, is de eerste stap van positieve verandering al zichtbaar en voelbaar.

Er is geen methode, tactiek die gaat helpen

In deze blog ga ik je geen manier, methode of tactiek adviseren om te gaan hanteren, zodat al je problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Alle bovenstaande manieren en hulpmiddelen kunnen bijdragen aan het behalen van jouw doel met je hond. Maar enkel en alleen als je het precies goed doet, goed getimed, goed gemanaged en mega consequent.

Échter zijn wij mensen nu net niet gemaakt om goed te timen, goed vooruit te denken en consequent te zijn. Bovendien speel je op deze manier heel erg in op het gedrag van je hond corrigeren en veranderen. Terwijl ik altijd wil kijken naar de onderliggende emotie van de hond (en mens). Wat maakt dat jij en je hond bepaald gedrag vertonen? Want ik ben ervan overtuigt dat, als je de emotionele belevingswereld van je hond begrijpt, je zoveel beter kan voorkomen en anders kan inspelen op zijn ‘gedrag’.

In de kern gaat het erom dat je terug gaat naar:

• waarom heb je jouw hond?
• wat mag er gebeuren om jouw hond nog leuker en liever te vinden?
• op welke manier kan je dat bereiken?
• heb je hulp nodig?

Weet dat er altijd hulp is. Je hoeft het niet alleen te doen (al voelt dat misschien nu wel zo).

Er is niet één manier of methode

Er is niet iets goed of fout. Er is geen bepaald trucje of oefening die jou gaat helpen met je hond. JOUW manier, JOUW tactiek, JOUW methode bestaat wel. Jij en je hond gaan op JULLIE manier met elkaar om. Als dat nu niet gaat zoals je wilt, wil ik je vragen om contact te zoeken met om jou daarbij te helpen. Want je eigen omgangsmanier met je hond ontdekken, uitvinden en voortleven is wat ik je zo gun. Het is zo fijn om op JOUW manier met je hond om te gaan, wat dan zowel bij jou als je hond aansluit.

Weer écht genieten van elkaar.
Zoals je bedoeld had toen je jouw hond in je leven nam <3

Maar er een fantastische dag van!
Lieve groetjes Amber