Hee hoi! Laten we het vandaag eens hebben over iets dat je al een tijdje lijkt bezig te houden. Je vindt het super gênant dat Pip niet naar je luistert. Je schaamt je. Je voelt dat je tekortschiet tegenover Pip, maar ook tegenover andere hondeneigenaren. Je wilt graag van dit schaamtegevoel af, maar ja, Pip, ja Pip, die luistert nu eenmaal niet…
Ellende in het bos
Je loopt met Pip in de bossen, heerlijk dartelend loopt ze om je heen te snuffelen, te rennen en te rollen. Wat een rijkdom denk je nog. Tot het moment dat er in de verte een moeder met een peuter de hoek om komt. Je roept: ‘Pip, hierrrrrrr!’. Pip scant de omgeving, ziet de moeder en het kindje en rent er als een randdebiel naar toe. Vervolgens kegelt de peuter om en jij schrikt je dood. Je schaamt je ogen uit je hoofd en de moed zakt in de schoenen. Met grote verontschuldigingen nader je de roodaangelopen moeder en de huilende, vieze, vol modder besmeurde peuter. Je lijnt Pip aan, zodra ze in je buurt is, maakt excuses naar de moeder en het kind en loopt snel door. Je schiet het eerste de beste pad in en barst in tranen uit. Je weet het ook niet meer en je voelt je ontzettend barbaars, alleen, gefaald in de opvoeding en merkt dat je het even allemaal niet meer weet. Herkenbaar? Klik hier voor DE oplossing.
Je hond opvoeden, stopt nooit!
Het is heel normaal om je soms af te vragen of je wel de juiste eigenaar bent voor je hond en of je hem wel kunt geven wat hij nodig heeft. Je moet weten dat je absoluut niet de enige bent die zich dit wel eens afvraagt. Je bent niet alleen en je hebt niet gefaald in de opvoeding als er is een keer iets misgaat. Het opvoeden van je hond is een on going proces zolang jouw hond bij jou is. Het opvoeden van je hond is een aaneenschakeling van positieve en negatieve leerervaringen. Af en toe een beetje onzekerheid is daarbij heel normaal. Echter, als er sprake is van schaamte, dan is het heel goed om je zelf af te vragen wat precies achter dit schaamtegevoel zit.
Het oordeel van de ander of je eigen harde oordeel?
Schaamte heeft vaak te maken met wat we denken dat anderen van ons denken. Je projecteert jouw angst voor het oordeel van anderen op jezelf en je hond, maar hoe vaak is die ander nou echt bezig met jou? In deze wereld is iedereen vooral druk met zichzelf en zijn telefoon. That’s it. Heel onsexy maar wel waarheid.
Het oordeel wat jij denkt dat anderen over jou hebben, is stiekem een oordeel wat jij over jezelf hebt.
Dus als jij denkt over jezelf: “ik heb gefaald in de opvoeding” van mijn hond. Is dit iets wat in jouw systeem circuleert. En als een persoon dan te lang kijkt met een afkeurend gezicht (naar jouw idee) dan bevestigt dit als het ware je eigen oordeel. Iets wat in jezelf leeft, is wat je denkt dat anderen ook aan of bij jou zien.
Om hiermee af te rekenen is het belangrijk dat je milder wordt naar jezelf. Maar bovenal dat je stopt met oordelen over anderen, want wat JIJ denkt over anderen, is iets dan IN jou leeft. Dat ga je projecteren als zijnde wat anderen dan ook vast van jou zullen denken.
Ik kan je verzekeren dat wat er in jouw bolletje rondgaat, van jou is. En niks te maken heeft met anderen van je denken. Het is je eigen projectie.
AAN DE SLAG: Schrijf maar eens op hoe jij over hondenopvoeding denkt. Hoe jij vindt dat een hond en zijn eigenaar zich moeten gedragen en wat jouw belangrijkste waarden zijn. Wellicht ontdek je dan waar jouw schaamte vandaan komt.
Vicieuze schaamtecirkel
Het gevoel van schaamte gaat ervoor zorgen dat je daarvan weg wilt bewegen. Het is geen fijn gevoel en dus wil je dat voorkomen. Om dat te voorkomen, ga je meer druk op je hond zetten. Op die manier kan jouw schaamte invloed gaan hebben op jouw hond. Honden zijn heel intuïtieve wezens. Als jij gespannen bent in het roepen van je hond kan hem dit druk geven. Teveel druk (en voor honden is het nogal snel teveel druk) kan stress geven. Wat krijg je dan in de praktijk? Je roept Pip, pip ervaart druk en laat het stress signaal “gaan snuffelen” zien. Jij schaamt je dood, want je hond luistert niet en gaat nog harder roepen. Nog meer druk. Pip zal voorlopig niet komen. Je creëert met jouw schaamtegevoel eigenlijk een vicieuze cirkel.
Hoe kan je je schaamte loslaten?
Begin met milder naar jezelf, de opvoeding van je hond en je hond te kijken. Je mag fouten maken, want in mijn wereld bestaan er geen fouten. Louter leerervaringen en mijn ene leerervaring heeft een grote impact op mij dan een ander. Echter die mildheid zorgt ervoor dat ik DURF te spelen en dingen durf te ondernemen zonder bang te zijn om het ‘fout’ te doen.
Start ook met milder te kijken naar andere hondeneigenaren. We doen allemaal onze best voor onze hond op onze eigen manier. En dat is prima. Dat maakt de wereld gekleurd en interessant om in te leven.
Door deze zachtere blik naar jezelf, jouw hond en de ander en zijn of haar hond ga je je schaamtegevoel voor altijd vaarwel kunnen zeggen.
Heb je het gevoel dat jouw schaamtegevoel te groot is geworden om gewoon los te laten, laat het dan graag weten. Doordat ik zowel psycholoog als hondenopvoedkundige ben, kijk ik niet alleen naar het gedrag dat jouw hond laat zien, maar ook naar jouw gewoonten, patronen en conditioneringen (dit klinker spannender dan het is hoor ;)). Mijn expertise ligt in de dynamiek tussen jullie samen te bekijken. Ik denk graag met je mee hoe je deze dynamiek kunt verbeteren en onthoud: met kleine stapjes kom je uiteindelijk het verst!
Fijne dag!
Lieve groetjes Amber