Neeeee, mijn hond vindt bezoek zo ontzettend leuk!
Mijn hond kwispelt de billen van zijn lijf, schrijft iemand in de mail. Mijn hond springt overenthousiast tegen mijn bezoek op, het is ook een doodle, die zijn gewoon zo druk, beaamt een andere hondeneigenaar op social media. Nee, mijn rottweilers bijten niet, hebben ze nooit gedaan en gaan ze ook nooit doen, zeker niet waar ik bij sta, schrijft een ander in mijn privéberichten. Interessante wetenswaardigheden en vooral wonderlijk hoe sommige mensen naar hun eigen hond en de hond van anderen kijken.
‘Ooooh, onze Noa komt er altijd zo gezellig bij liggen als er bezoek is’… en begrijp me niet verkeerd, er zijn honden die bezoek super interessant vinden. Er zijn honden die bezoek mogelijk zelfs ‘leuk’ vinden, maar voor de meeste honden is bezoek een raar fenomeen. Een wandelend kleurenpalet aan geuren, die de hond zijn veilige haven in gewandeld komt, met joelende toontjes en vaak in nabijheid bij zijn veilige mensen. Als ik het zo omschrijf is het toch ook een beetje een gek fenomeen?
Laten we direct tegen wat heilige huisjes schoppen! Een hond die kwispelt…. Give me the drums…. is GEEN hond die ‘blij’ is. Het is heel romantisch dat jij er blijdschap in ziet en mogelijk ís dat ook zo. Echter wanneer we dit voor waar aannemen, sluiten we onze ogen voor alles wat het ook kan zijn. En precies dat is een gemiste kans.
Even heel zuiver: een hond die kwispelt ervaart iets. Iets scherper geformuleerd: een hond die kwispelt is opgewonden. Dit kan positieve of negatieve opwinding zijn. Lichamelijk gezien geeft dit hetzelfde respons. Dus of jij een dagje naar de Efteling mag waar je opwinding voor ervaart of je mag naar een begrafenis, qua lichamelijke respons gebeurt er zo goed als hetzelfde. Het voelt echter wel compleet anders.
Ook de term “overenthousiast” en dat ook nog koppelen aan een specifieke raseigenschap is een jammergoed. Want daarmee doe je oogkleppen op die zowel jou als jouw hond niet gaan helpen in de opvoeding van je hond. Grenzeloze nieuwsgierigheid, nooit exact weten wat er in je hond omgaat, maakt dat je het vaakst het dichtste bij de waarheid zal komen. En soms ook niet. Je bent dan in ieder geval wel kritisch geweest.
De klassieker: ‘mijn hond bijt niet’. De meesten weten ondertussen wel wat ik daarop ga zeggen: alles wat tandjes heeft kan bijten. Iedere hond kan bijten. Dus ja… óók jouw hond kan bijten! Dat jouw hond dat nog nooit gedaan heeft, moeten we wat mij betreft vooral zo laten.
Moraal van het verhaal:
- Een kwispelende hond is een hond met opwinding.
- Waak voor labels, het geeft je blinde vlekken en tunnelvisie (‘een doodle doet dit eenmaal’ of ‘mijn hond is overenthousiast’). Het wordt een aangenomen feit wat de groei van jezelf en je hond in de weg gaat staan.
- Bezoek is voor de meeste mensen heel normaal, voor honden is het een fenomeen wat je ze moet aanleren.
- Er zijn honden die bezoek fantastisch vinden.
- Romantiseer de stress of opwinding van je hond niet met je eigen emoties zoals ‘blijdschap’ of ‘enthousiast’.
- Blijf grenzeloos nieuwsgierig naar het gedrag van je hond.
- Alle honden kunnen bijten.
Lieve groetjes, Amber