De beste leiderschap die je je hond kan geven is je intuïtie volgen en op je gevoel te vertrouwen. Blijf ook trouw aan dit gevoel. Ik herinner het me nog zo goed. Ik sta met mijn pup in een koude hal met nog 15 andere pups. Kono sloeg dicht, hij liep niet meer. Met wat ik nu weet, voelde hij vast en zeker overwhelm (ik trouwens ook). Nog voordat ik met mijn ogen knipperde werd de lijn uit mijn handen gegrist door de gedragstherapeut en werd mijn pup over de baan heen gesleurd, want hij wilde niet lopen, onder toeziend oog van alle cursisten. Volgens mij sloeg iedereen een beetje dicht die daar zat. Bij ronde drie kwam ik terug op aarde en eiste ik mijn pup terug. Te laat helaas. Ik kreeg mijn pup bebloed terug, zijn nagels afgesleten en zijn kussentjes helemaal kapot. De boodschap die ik kreeg van de betreffende gedragstherapeut luidde: “Je moet werken aan je leiderschapskwaliteiten, deze pup neemt een loopje met je”.

Gebrek aan leiderschapskwaliteitenjachthond

Tot op de dag van vandaag zie ik op Facebook, Instagram en Tiktok dit soort TJAKKAAA achtige adviezen gegeven worden:
 - Neem een stip aan de horizon, negeer de hond en loop er gewoon naartoe;
– Straal zelfvertrouwen uit, je hond voelt dit door de lijn heen, doe het gewoon!;
– Jouw hond is bang, omdat jij geen leiding geeft;
– Hier moet je je hond doorheen breken, daarna is er rust;
– Je moet de baas zijn over je hond;
– Als je voelt dat je het niet kan, handel dan in ieder geval als een leider. 

 En heel eerlijk.. het zijn adviezen waar mijn haren van overeind gaan staan. Want als we onze honden opleiden om: 

  1. Epilepsie waar te nemen nog voordat er iets aan de persoon te zien is
  2. Drugs op te sporen in een grote lading spullen
  3. Kanker opspeuren, nog voordat onze apparatuur het waarneemt
  4. Blinde mensen vooruit te helpen
  5. Paniekaanvallen te detecteren, nog voordat de persoon het zelf door heeft

Dan denken wij, dat wij met een pokerface onze hond kunnen foppen, met gefakete leiderschapsskills? Met bluffen? Ik begrijp gewoon nog steeds niet hoe dit werkt.

Anyway, lets talk about leiderschap”

hond aan de lijn

Volgens Van Dale wordt leiderschap gedefinieerd als het vermogen om een groep te leiden, te sturen en te beïnvloeden met als doel een bepaald resultaat te behalen.
Ten eerste zijn jij en je hond geen groep. Jullie zijn een duo. Je hond sturen en beïnvloeden is op zich een logische en dat je daarmee een resultaat wil behalen is ook logisch, maar misschien ook precies waar het mis gaat. Heel veel mensen hebben hun beoogde resultaat vaak helemaal niet helder of concreet genoeg. 

Nog een uitleg over leiderschap: Het vermogen waarbij iemand op basis van zijn persoonlijkheid en zijn kennis en vaardigheden, mensen kan sturen, kan inspireren en motiveren, zodat zij optimaal kunnen (blijven) bijdragen aan de realisatie van de organisatiedoelstellingen. Als je dit dan vertaalt naar de hondeneigenaar en hond: Het vermogen waarbij de hondeneigenaar op basis van zijn persoonlijkheid en zijn kennis en vaardigheden zijn hond aan kan sturen, kan inspireren en motiveren, zodat zij optimaal kunnen (blijven) bijdragen aan de maatschappij. Is meegesleurd worden aan een lijn inspirerend denk je? Is continue in een zit gezet worden een manier waarop je je hond motiveert? Strak achter of naast je benen blijven lopen, is dit een vaardigheid die jouw hond motiveert of inspireert? Continue gecorrigeerd worden, is dat iets wat je hond motiveert om bij te dragen aan de maatschappij? NOPE! Allemaal niet hè? 

Tikkende tijdbom?

Wat maakt dan dat héél social media vol staat met honden die geen enkele initiatief meer nemen. Honden die compleet hun impulsen hebben uitgeschakeld. Honden die zijn afgestompt en waar mensen bij durven te zetten: Hij doet het zo goed! Hoezo? Hij doet juist niks meer. Noem het aangeleerde hulpeloosheid of noem het een tikkende tijdbom. 

Ik heb een missie en dat is al het fysieke en verbale geweld te verbannen. Ik wil dat we druk voor honden minimaliseren en al helemaal niet verwachten

dat zij al hun impulsen moeten controleren. Dat we intimidatie en elke andere vorm van handelen die de hond fysiek of mentaal schaadt verbieden en elkaar hier actief op wijzen. Een hond die in de wijk keurig naast zijn/haar eigenaar loopt, in een bedrukte houding en geen enkele emotie laat zien, is een hond die KEURIG in de maatschappij past. Voor mij is dit echter een staatsgevaarlijke hond, die óf een keer uit zijn voegen knapt óf zichzelf nooit meer zal uiten. Beide zijn triest, vind je niet? Hoe VOELT die hond zich? Voelt deze hond zich gemotiveerd en geïnspireerd? Of voelt deze hond zich machteloos en onderdrukt?  

Hond op het strandIs deze eigenaar onwetend en is de onderdrukte staat van de hond uit deze onwetendheid ontstaan? Of is deze eigenaar een onderdrukker? Voor mij is dit in ieder geval niet waar leiderschap overgaat. Laten we leiderschap niet verwarren met lijderschap.

Laatste note: 95% van de mensen is een volger. Kijk even hoe we de wereld hebben ingericht. Hoeveel leiders zijn er nu werkelijk? Precies! Moeten we van deze 95% mensen verwachten dat ze iets gaan doen wat niet bij hun aard past? Natuurlijk niet. Ook deze mensen kunnen prima een hond opvoeden, mits ze de skills leren en begrijpen waarom ze op welk moment het beste iets kunnen doen. Zonder dat ze zich hoeven te overschreeuwen of iets moeten doen wat niet past bij hun aard.  

Wil je hierover doorpraten: dat kan hieronder in comments. Leuk om van je te horen! 

Fijne dag!
Lieve groetjes Amber

PS: Wil jij leiderschap in plaats van lijderschap voor jouw hond? Bekijk hier mijn online cursus Jij & Je Hond.