Als jij kalm doet, doet je hond het ook.

Je ademt in en ademt uit. Voelt je geaard en passeert de andere hond. Je hebt geleerd kalm, rustig en met een pokerface als een ware leider je hond te begeleiden. 5 meter voordat je de andere hond gaat kruisen, voel je al spanning aan de lijn. Op 3 meter begint je hond te sluipen, zijn lijf vol spanning. Op 2 meter gaat hij liggen en hij houdt stijf oogcontact met de naderende hond. Je eigen ademhaling stijgt, je weet niet goed wat je moet doen. Je zegt tegen jezelf “rustig doen, kalm blijven en vooral me niet druk maken”. “Als ik hem maar goed vasthoudt”, denk je ondertussen. De gedachten gaan alle kanten op. Het cruciale moment is daar. De andere hond passeert. Jouw hond springt op vanuit ligstand en valt als een gek uit naar de andere hond. Daar sta je dan met je rustige, kalme houding. Te balen. Dan komen alle niet helpende gedachten: “wat denkt die ander wel niet”, “waarom doet mijn hond dit toch” en nog veel meer.

 

Waarom als jij jouw gedrag verandert, je hond niet altijd mee verandert.

Jij en je hond hebben invloed op elkaar. Dat heb je waarschijnlijk al ervaren. Alles hangt met elkaar samen. Daarlangs heeft en is de hond ook zijn eigen persoonlijkheid. In dat stuk gaat het niet meer over spiegelen. Dat stuk gaat niet over jou. De hond “is” zo en wat doet deze persoonlijkheid met jou? Dat gaat wél over jou. Dus in plaats van: “als ik mijn gedrag verander, verandert de hond mee”. Dat is soms echt te kort door de bocht. Was het maar zo simpel, toch? Het is wel zo dat als jij je écht relaxt en rustig voelt, dit zijn invloed zal hebben op de hond. Net zoals op de rest van je omgeving. Omgekeerd hetzelfde. Wanneer jij je gestrest voelt, zal dit ook zijn wisselwerking hebben.

 

Grap van de pokerface

Wat ik nog vaak zie gebeuren, is dat je leert om kalm en relaxt te doen tegen je hond, terwijl je echter van binnen heel veel stress voelt (door werk, corona, financiën, familie enz.). Onze honden zijn niet gek. Ze prikken direct door je “kalme en relaxte” pokerface heen. Honden speuren op dit moment epilepsie op, voordat de mens een epileptische aanval heeft. Honden nemen kankercellen waar, die op technische apparaten nog niet waar te nemen zijn.

Geen pokerface, wat dan wél?

Moraal van het verhaal. Voel je je opgejaagd, doe opgejaagd. Of doe er iets aan. Sla een wandeling over of ga juist wandelen. Doe iets om je terug meer rustig te kunnen voelen. Ben je relaxt, doe relaxt. Draag geen pokerface naar je hond, want die hou je echt niet voor de gek.

Tip twee
Wandel één grote wandeling per dag. De afgelopen jaren is mij opgevallen dat honden die één keer een lange wandeling lopen, beter tot rust komen en meer voldaan zijn bij thuiskomst dan honden die zes keer per dag een korte ronde gaan. Pas dit uiteraard wel aan op de grootte, ras en leeftijd van je hond. Hoe meer wandelingen op een dag hoe meer prikkels je hond te verwerken heeft. Wanneer je één grote wandeling maakt cluster je deze prikkels, waarna de hond de rest van de dag in rust deze prikkels kan verwerken. Met meerdere wandelingen kan het zo zijn dat deze prikkelverwerking wordt verstoord. Dit kan op termijn (één van de oorzaken) zijn van hyper gedrag.

Tip drie
Laat je hond tijdens de wandeling de wereld ontdekken. Dit ontdekken doet de hond voornamelijk met zijn neus. Het gaat niet om de afstand die jullie afleggen. Het gaat erom dat de hond zijn omgeving leert kennen op een rustige, ontspannen manier. De hond ontdekt de wereld voornamelijk met zijn neus. Geurbeleving doen wij mensen erg weinig mee in vergelijking met de hond. Hier later meer over. Kun je niet wachten op dat artikel? In de online Jaarcursus JIJ & JE HOND vertel ik het je uitgebreid!

Heel veel plezier met het wandelen met je hond. Laat je me weten wat deze tips voor jou en je hond doen? Mocht je nog vragen hebben, stel ze hieronder gerust.

Lieve groetjes Amber
(www.movi-academy.nl)